Sobota – 10.10, 11:00, pl. Powstańców Śląskich 1/3

A-B-C-D… To nie tylko pierwsze litery alfabetu, ale też nazwy 4 osiedli składających się na „Południe” – jedną z największych wielkopłytowych dzielnic mieszkaniowych we Wrocławiu.

Rozpoczętej w latach 60. inwestycji stworzenia „dzielnicy ludzkiej – najpiękniejszej dzielnicy miasta”, wyrastającej z ruin doszczętnie zniszczonej kwartałowej, kamienicznej zabudowy dawnego Breslau. Anna, Barbara, Celina i Dorota dziś już nie są tak czytelne, jak w momencie ich powstawania, gdy przestrzeń 150 hektarów tylko w ⅓ zajmowały budynki, a reszta wypełniona była zielenią.

Właśnie w takim, zbliżonym do finalnego kształtu założenia, ten teren miasta ujrzeli artyści przygotowujący się do „Sympozjum Plastycznego Wrocław ‘70”, objeżdżający Wrocław w 1970 roku w poszukiwaniu miejsc do swoich konceptualnych interwencji. Jedną ćwiartkę – osiedle Celina, na warsztat wzięła tzw. „grupa Bogusza” – interdyscyplinarny zespół artystów, projektantów i poetów, którzy pod przewodnictwem Mariana Bogusza postanowili nowopowstałe wysokościowce mieszkalne, bloki w mniejszej skali, tereny usługowe i zielone wzbogacić artystycznymi interwencjami – instalacjami na podwórkach, ścianach szczytowych, w przestrzeni szkolnych boisk czy płotów. Plany były wielkie, konsultowane z mieszkańcami i mieszkankami, dla których obiekty miały przywracać „ludzką skalę” nowej architektury.

Z kilkunastu zaplanowanych projektów, nie powstał żaden, lecz dziś, z okazji 50. rocznicy Sympozjum możemy do ambitnych zamiarów wrócić i spróbować sobie wyobrazić, jak niezrealizowane pomysły mogłyby zmienić tą mocno postarzałą już dziś przestrzeń – w latach 70. olbrzymich zielonych połaci i możliwości. Pod przewodnictwem architektki i badaczki architektury, Joanny Majczyk, ruszymy odkrywać nieznane nam osiedle Celina, a dzięki edukatorce i animatorce Agacie Iżykowskiej-Uszczyk dowiemy się więcej o planowanych interwencjach.

Lista uczestników spaceru jest już pełna. O ewentualnej dostępności będziemy informować 5. października.

Joanna Majczyk

Architektka, związana zawodowo z Wydziałem Architektury PWr. oraz Muzeum Architektury we Wrocławiu, zaangażowana w badania dotyczące powojennej architektury Wrocławia oraz jej twórczyń i twórców.

Agata Iżykowska-Uszczyk

Kulturoznawczyni, antropolożka oraz pedagożka. Pracuje w Pawilonie Czterech Kopuł – Muzeum Sztuki Współczesnej oddziału Muzeum Narodowego we Wrocławiu. Prowadzi zajęcia z najmłodszymi oraz zajęcia sensualne dla osób z niepełnosprawnościami.

Wydarzenie przygotowane we współpracy z Sympozjum 70/20 i Muzeum Współczesnym Wrocław.